Scheidsrechter Lizzy van der Helm
8 juni 2022“Mijn ambitie en droom is absoluut om op een eindtoernooi te fluiten.”
7 Jaar geleden begon Lizzy van der Helm met fluiten. Inmiddels mag ze bij de vrouwen Champions League poule wedstrijden en EK en WK kwalificatiewedstrijden fluiten. Dit jaar zal ze voor de 2e achtereenvolgende keer fluiten op het Marveldtoernooi, en ze heeft er ontzettend veel zin in.
“Het weekend van 10, 11 en 12 juni staat al in mijn agenda geblokkeerd sinds bekend is wanneer het toernooi gehouden wordt. Ik zou eventueel ook nacompetitie kunnen fluiten rond die tijd bij bijvoorbeeld de eerste klasse mannen, maar die keuze is makkelijk gemaakt voor mij. Het Marveldtoernooi wil ik niet missen.”, vertelt Lizzy.
Het toernooi heeft de afgelopen twee jaar niet door kunnen gaan vanwege Covid. Lizzy is daarom blij dat het dit jaar weer door kan gaan en dat ze er weer bij is. “Ik geniet echt ontzettend van dit toernooi. Het is de combinatie van presteren met de gezelligheid rondom het toernooi. Het zijn niet alleen de spelers en scheidsrechters die presteren, maar ook de organisatie en alle vrijwilligers rondom het toernooi. Alles is echt tot in de puntjes georganiseerd, ook voor ons als scheidsrechter. Dat biedt ons de mogelijkheid om overdag te presteren, maar daaromheen ook nog te genieten van de gezelligheid. Daarnaast biedt het toernooi de mogelijkheid om veel te praten met collega scheidsrechters en te leren van elkaar en ik vind het ook ontzettend leuk om nieuwe mensen te leren kennen.”
Uit de manier waarop Lizzy er over praat blijkt al hoe gedreven ze zelf is om goed te presteren. Ongetwijfeld één van de belangrijkste redenen waarom ze in korte tijd zo snel is opgeklommen op de nationale en internationale scheidsrechtersladder. “Toen ik een jaar of 5 – 6 was, ben ik op voetbal gegaan. Voetbal was toen veel minder dan nu een sport voor meisjes, dus ik speelde altijd tussen de jongens. Mijn moeder vond het volgens mij niet wat. Die dacht met 3 dochters ‘mooi, geen voetbal bij mij in huis’, maar dat had ze mis.”, vertelt Lizzy met een lach. “Eén van mijn grootste krachten was dat ik precies wist wat ik
niet kon, hierdoor ben ik blijven voetballen tussen de jongens tot mijn 18e. Uiteindelijk ben ik bij vriendinnen gaan voetballen in een vrouwenteam, dat heb ik tot mijn 25e gedaan, ik was daar eigenlijk te fanatiek voor.” Tijdens een wedstrijd gebeurde het toen, de trigger voor Lizzy om te gaan fluiten. “In mijn fanatisme zei ik ook wel eens wat tegen de scheidsrechter, tot op een dag een bondsscheidsrechter tegen me zei, dat als ik dacht dat ik het beter kon, ik zelf maar moest gaan fluiten.” En zo begon de carrière van Lizzy als scheidsrechter.
“Ik ben begonnen met wedstrijden bij de F-jes bij de lokale voetbalclub, en dat vond ik leuk om te doen. Toen ben ik in 2014 op cursus gegaan bij de KNVB en ben daar direct al getriggerd door een begeleider die vertrouwen in me had en aangaf dat als ik het leuk vind en het serieus zou oppakken, er zo maar eens mooie mogelijkheden zouden kunnen zijn. Op dat moment was het denk ik wel een voordeeltje dat ik een vrouw ben, omdat de KNVB ook ontzettend op zoek was naar vrouwelijke scheidsrechters, en nog steeds trouwens.” Daarna is het snel gegaan. “Nu mag ik Champions League poule wedstrijden fluiten bij de vrouwen en kwalificatiewedstrijden voor het EK en WK vrouwen en heb ik bijvoorbeeld de bekerfinale van de vrouwen gefloten tussen AJAX en PSV.” Een aantal jaar geleden had Lizzy nog de ambitie om het te schoppen tot betaald voetbal scheidsrechter bij de mannen. Die ambitie lijkt ze achter zich gelaten te hebben vanwege de fysieke eisen die gesteld worden aan een scheidsrechter die betaald voetbal wedstrijden bij de mannen fluit. “De inhoudelijke test en de fysieke duurtest gaan me goed af, maar je moet ook een bepaalde sprintsnelheid hebben. Ik ben nu 32 en ben nog twee-tienden van een seconde te langzaam. Dat lijkt weinig, maar dat gat was groter, en om dat laatste beetje te dichten, en dan ook ieder jaar weer de test te halen is echt heel moeilijk. Sprintsnelheid is wel trainbaar, maar ik ben daar te laat mee begonnen kom ik nu achter. Ik ben eigenlijk te laat begonnen met fluiten en doordat het fluiten op mijn niveau nauwelijks iets verdient, is een volledige focus op het fluiten niet mogelijk. Ik heb de droom om betaald voetbal te fluiten daarom laten varen, maar ik heb zeker nog veel ambities. Ik wil wel bij de vrouwen het allerhoogste bereiken, dus mijn ambitie en droom is absoluut om op een eindtoernooi te fluiten. Daarvoor moet ik promoveren naar de Elite groep van vrouwelijke scheidsrechters, ik zit daar nu 1 groep onder.”
Interessant genoeg is het fluiten van vrouwen volgens Lizzy een grotere uitdaging dan het fluiten van mannen. Niet vanwege het fysieke, maar vanwege het respect voor de scheidsrechter. “Als ik een mannenwedstrijd fluit, hebben de mannen toch een bepaald respect voor mij als vrouwelijke scheidsrechter. De vrouwen daarentegen, die lijken te denken, ‘hey, dat is er één van ons’, en daardoor benaderen vrouwen mij als scheidsrechter met een andere vorm van respect dan dat mannen doen.” Lizzy geeft aan overigens veel waardering te hebben voor de manier waarop spelers op het Marveldtoernooi met de scheidsrechter omgaan. “Je kunt zien dat zij in hun opleiding meekrijgen, dat ze niet moeten zeuren tegen de scheidsrechter, ze krijgen een goede opvoeding wat dat betreft bij de profclubs. En ze weten ook vaak precies wat ze fout gedaan hebben, wat het waarschijnlijk makkelijker maakt om te accepteren. Als je bijvoorbeeld mannen fluit op een wat lager amateur niveau, hebben ze soms niet eens door wat ze fout hebben gedaan, of ze hebben een ander perspectief op wat wel of geen overtreding is.” Op het veld zijn vrouwen dus vaak lastiger om te fluiten dan mannen, maar onderling met de vrouwelijke collega’s is wel sprake van een grote collegialiteit en eigenlijk nauwelijks of niet van rivaliteit. “Ik spreek bijvoorbeeld veel met Franca Overtoom, Shona Shukrula en Vivian Peeters en we berichten elkaar en delen ervaringen na een belangrijke wedstrijd bijvoorbeeld. We kunnen veel van elkaar leren en we kunnen elkaar op die manier alleen maar versterken.”
Op de vraag wie haar favoriete scheidsrechter is komt een enigszins politiek antwoord. “Björn Kuipers vind ik buitencategorie. Maar daarnaast hebben heel veel scheidsrechters bepaalde kwaliteiten die mij aanspreken. Kijk je naar Kevin Blom, Bas Nijhuis, Rob Dieperink, Ingmar Oostrom, dat zijn allemaal scheidsrechters met bepaalde kwaliteiten die mij aanspreken. Ik vind Rob bijvoorbeeld heel duidelijk en rustig in zijn communicatie. Ook Jeroen Manschot is een voorbeeld voor me. Hij staat altijd met een lach op het veld en geniet van waar hij mee bezig is. Ik ben vaak zo gefocust en bezig met het neerzetten van een goede prestatie, dat ik vergeet te genieten van het moment.” Met een grote lach op haar gezicht zegt deze toch zeer vrolijke scheidsrechter: “Zoek maar eens op internet, dan vind je bijna geen foto waar ik op lach.” Ik kon het natuurlijk niet laten om na het interview even de proef op de som te nemen. De uitspraak blijkt niet helemaal waar, er staan wel degelijk foto’s op internet met een lachende Lizzy, hoe kon het ook anders, maar in actie kijkt ze inderdaad behoorlijk serieus. “Ik ben daar nu steeds bewuster mee bezig, en dus heb ik bijvoorbeeld voorafgaand aan de bekerfinale tussen de vrouwen van AJAX en PSV eerst genoten van de spanning en de ambiance in het stadion, maar vanaf het eerste fluitsignaal is er dan wel weer volledige focus. Maar ook tijdens de wedstrijden probeer ik meer te genieten van waar ik mee bezig ben dan voorheen.” Daar gaan we dan tijdens het Marveldtoernooi eens even extra op letten!
De kennismaking met deze spontane, spraakzame en ambitieuze scheidsrechter vloog voorbij. Aan het eind van het interview heeft Lizzy nog een boodschap voor alle jonge meiden die het leuk lijkt om eens een voetbalwedstrijd te fluiten. “Als het je leukt lijkt om wedstrijden te fluiten, begin er dan direct mee, probeer het gewoon en twijfel niet, want het is ook echt heel leuk. En als jullie vragen hebben, kom dan vooral naar me toe tijdens het Marveldtoernooi. Ik vind het superleuk om jullie te helpen, wat bij te brengen en om jullie te inspireren om ook een goede scheidsrechter te worden.”
Door: Ivo Tenten
Dit artikel is ook te lezen in het programmaboek van het Marveldtoernooi 2022, welke tijdens de toernooidagen te koop is aan de kassa.
