“Kom morgen weer hé!”

10 juni 2022

Gastheerschap hoog in het vaandel bij de kassamedewerkers

Stralend doen ze hun werk, de gastheren en -vrouwen van het Marveldtoernooi, want dat zijn ze: de kassamedewerkers. Alle bezoekers en gasten komen bij hen langs, ook de bekende voetballer en trainer die – diep verscholen in hoodie en sjaal – zonder te betalen proberen binnen te komen. Maar bovenal zijn het de vrolijke contacten met de bezoekers wat hun werk zo mooi en dankbaar maakt: “Welkom op het Marveldtoernooi!”

Vol enthousiasme en bevlogenheid vertellen ze over hun functie van kassamedewerker. “He’j effen” zegt Hennie Schovers, als hij aan één van zijn vele verhalen begint. “Tussendoor maak ik ook nog de wc’s schoon. Deze houd ik de vier dagen schoon, omdat ik ook de kleedkamers bijhoud.” Om de anderhalf/twee uur worden de toiletten schoongemaakt. Via het verkopen van loten is Hennie uiteindelijk bij de kassa terecht gekomen. “Ik zit zelf nooit in het hokje, want dat tellen vind ik allemaal wel goed, ik help met het omdoen van de bandjes. Twee á drie man bij de kassa is niet overbodig, als het op vrijdagavond begint te lopen is het best heel druk. En op zondag met name voor de finale, dan kun je het zelfs niet met z’n tweeën of drieën af.” “Een goede zet is ook dat de laatste jaren de jongelui, knapen van een jaar of zeventien-achttien, erbij staan om de polsbandjes om te doen en te controleren. Dat scheelt een hoop werk”, vult Wilko Poortman nog aan. Iedereen helpt elkaar, als er handjes nodig zijn springen mensen bij, bijvoorbeeld ook de mensen van het animatieteam. “Er heerst altijd een hele leuke sfeer”, beaamt ook Masja Harbers. “Dat maakt het ook zo leuk. Soms heb je een leuk gesprek, maar dan staat er een hele rij. En dan moet je toch door.”

Uithangbord en maatwerk

“Altijd hallo!,” merkt Wilko op. “Een lach en het maken van een geintje hoort erbij. Zo weten de bezoekers dat ze welkom zijn, dat is erg belangrijk.” “We zijn het uithangbord en het eerste aanspreekpunt voor de bezoekers van het Marveldtoernooi,” vullen de anderen aan. “En als ze een andere taal spreken, dan breng ik ze naar de sporthal en zeg ik: ‘Hier is er één’. Zo was er ook een keer een Braziliaan, daar kon ik helemaal niks van maken,” vertelt Schovers lachend. Mensen van betaald voetbalorganisaties wordt altijd verzocht om zich van tevoren aan te melden. “Deze worden op een lijstje gezet, zodat je precies kunt zien wie er binnenkomt”, legt Hans ten Bruin uit. “Dat werkt erg prettig aan de kassa. Soms staan ze niet op de lijst en hebben ze de portemonnee vergeten.” Zo ook de incognito verschijnende bekende voetballer en trainer, toch weten de kassamedewerkers het weer goed op te lossen. Wilko zit altijd aan het einde van de dag en dan krijg je soms de meest gekke en uiteenlopende reacties. Van vriendelijk tot mensen die op dat moment voor een dubbeltje op de eerste rang willen zitten, om het zo maar te zeggen. “Je levert dan soms wat maatwerk. Ik heb zelfs één keer meegemaakt dat mensen de volgende dag fooi kwamen brengen voor ons, voor de kassamedewerkers. Vertrouwen geven en waardering krijgen.”

In de voetsporen van mijn vader

Iedereen is op zijn eigen manier betrokken geraakt bij de kassamedewerkers. Zoals Hennie Schovers via het verkopen van loten bij de kassa erbij is gekomen en Hennie Heinsman en Hans ten Bruin vanuit de vrijwilligersgroep, zo heeft Masja haar eigen verhaal. Trots vertelt ze hoe ze kassamedewerker is geworden bij het Marveldtoernooi. Haar vader, en Grol-icoon, wijlen Bennie ‘D’n Witt’n’ Klein Gunnewiek, werd ernstig ziek en vroeg aan haar of zij die keer in wilde vallen. “Ik vond het heel leuk om te doen en Hans van Halm vroeg mij het jaar daarop weer. Mijn vader heeft dit werk altijd gedaan, Grol was echt zijn ding, en nu heb ik zijn plek ingenomen. Hij is het laatste jaar nog wel heel even wezen kijken, toen ik achter de kassa zat.” Het geeft haar een gevoel van dankbaarheid en iets van een eerbetoon aan haar vader. “Mooi en eervol dat ik zijn plek heb over kunnen en mogen nemen.”

Engelse bezoekers

Van alles maken ze mee, ook héle eerlijke mensen die een dag later alsnog komen betalen. Bij de kassa verschijnt een groepje Engelse bezoekers, ze willen betalen met het pinautomaat, maar dat werkt op de een of ander manier niet. En proberen hen in hun beste Engels uitleggen waar de dichtstbijzijnde bank is, dat wordt ook niet wat. Hans weet het zich nog goed te herinneren. “De penningmeester werd er zelfs bijgehaald. “Wat doen we? Tja, laat ze er maar door”. De zes Engelse bezoekers kregen allen een passe partout voor de drie dagen. Een mooie oplossing. “Wat je waarschijnlijk niet altijd meemaakt
in Nederland, de volgende dag stond ik namelijk toevallig weer bij de kassa, kwamen ze nétjes het geld alsnog brengen. Heel bijzonder.”

Mysterieuze bezoeker

Mooie verhalen, die moeten verteld worden. Zo ook het verhaal van de mysterieuze bezoeker. Een tot dan toe onbekend persoon verschijnt aan de kassa. Hij vertelt dat hij van een belangrijke club is en een hoge functie heeft. “Wij wisten niet wie dat was, later bleek dat hij al een paar keer naar de kantine had gebeld, om te horen hoe laat zijn club moest voetballen, en of ze al iets gewonnen hadden”. “Ze spelen de hele dag, kom maar gewoon hier heen. Ik ben kroketten aan het bakken”, dat was het antwoord waar hij het mee moest doen.” De anderen lachen. “Iets wat geërgerd verschijnt hij even later bij de kassa.
En vertelde dat hij van die-en-die-club was, maar de persoon werd niet herkend. We kenden hem toen nog niet, dus het zei ons niets. Iedereen kan wel zeggen dat ze Johan Cruijff zijn”, vertelt Hennie Schovers. “Hij deed wat moeilijk, wilde niet betalen en op gegeven moment heeft hij er toch maar geld neergegooid. Kort daarop wordt bekend wie het was. Het gaf destijds even wat tumult, maar het is goed gekomen…”

Einde van de dag

Ook aan het einde van de dag zitten de kassamedewerkers nog altijd op hun plek. En ook dan nog altijd in hun rol. Bij het weggaan krijgen de kassamedewerkers veel reacties van de bezoekers. “Wat mooi,” is een veel gehoorde reactie. “Mensen denken ook al snel dat we ze allemaal
kennen, als ze de volgende dag terugkomen. Maar ja, er komen heel wat polsen met polsbandje voorbij”, aldus Wilko. En bezoekers die op Marveld Recreatie staan zijn er de volgende dag vaak weer als eerste bij: “Ik kom morgen weer hé!”

Door: Sander Esselink

Dit artikel is ook te lezen in het programmaboek van het Marveldtoernooi 2022, welke tijdens de toernooidagen te koop is aan de kassa.